کمک کن جاده های مه گرفته منه مسافرو از تو نگیرن
کمک کن تا کبوتر های خسته روی یخ بستگی شاخه نمی رن
کمک کن از مسافر های عاشق سراغ مهربونی رو بگیریم
کمک کن تا برای هم بمونیم کمک کن تا برای هم بمیریم
*************************
بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من
بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن
برای کوچ شب هنگام وحشت کمک کن با تن هم پل بسازیم
کمک کن سایه بونی از ترانه برای خواب ابریشم بسازیم
کمک کن با کلام عاشقانه برای زخم شب مرحم بسازیم
بذار قسمت کنیم تنهایی مونو میون سفره ی شب تو با من
بذار بین من و تو دستای ما پلی باشه واسه از خود گذشتن
زندگی من بدون تو هیچه ...
زندگی برای من باوری بیش نیست بدون تو
باور دوری از تو و عشق تو
همیشه می شینم پشت در و گریه می کنم به خاط تو ...
همیشه می گم که دوستت دارم.....
ای که آغوش ِ خلوت ِ بازوانت
همیشه بر من گشوده است
آهنگ صدایت
پذیرای سکوتم
لطافتِ لبانت
آرامش بخش ِ وجودم
و نگاه پریشانگرت،
آرامش بخش روح طغیان زده ام٬
بخواب آرام امشب را
در کنار من.
ببار بر من
و آرامش بخش ِ وجودم باش
که فردا را
اطمینانی نیست.
کسی چه می داند
شاید
امشب لبانت
مرا آرامشی ابدی
هدیه دهند...
۱: یه جایی خوندم که:
" یونانی ها برای هر چیز کلمه ای دارند و هیچ موقعیت انسانی وجود ندارد که شرح نداده باشند ... و از همه شان در افسانه های یونان باستان بهره گرفته اند.
یونانی ها می گویند دوست داشتن مفرط و بی منطق هر چیزی، گناهی است علیه خدایان ... و معتقدند که اگر کسی را زیاد دوست بدارند، حسادت خدایان برانگیخته می شود و وقتی به اوج شکوفایی برسد آن را هم درهم می شکنند... "
شاید حق با یونانی ها باشه و شاید هم تو ... نمی دونم!
